Sevgi is van beleid voor samenleven en inclusie
Het verhaal van Sevgi
“In deze superdiverse stad vind ik dat we als gemeente inclusiever beleid moeten maken.”
Al tijdens haar masterstudie Governance of Migration and Diversity wist Sevgi dat ze zich in haar loopbaan wilde gaan bezighouden met maatschappelijke en sociale vraagstukken. En na een inspirerende toespraak van een directeur van gemeente Rotterdam wist ze ook waar ze dat wilde doen. Inmiddels werkt Sevgi vanuit een nadrukkelijke inclusieve bril aan vraagstukken op het gebied van samenleven en diversiteit.
Hoe ben je beleidsadviseur Samenleven geworden?
‘Ik ben binnengekomen via het traineeship. Tijdens mijn laatste opdracht onderzocht ik de onderliggende mechanismen van ervaren discriminatie in de Rotterdamse wijken naar aanleiding van de uitkomsten van het Wijkprofiel. Tegelijkertijd speelden de Black Live Matters-demonstraties. Ik vond het een gemiste kans dat er vanuit de gemeente geen steun werd uitgesproken rondom kwesties als uitsluiting. Samen met een collega heb ik toen een open brief gestuurd naar de gemeente, waarop we netjes en medelevend een reactie kregen. Vervolgens ben ik in oktober 2020 aangenomen om meer kennis te delen en aandacht te creëren voor diversiteit en inclusie binnen de gemeente en de stad. Met mijn achtergrond en wetenschappelijke benadering kan ik deze thema’s echt verder brengen.’
Ons team heeft een grote bijdrage geleverd aan de bewustwording over het koloniale en slavernijverleden.
Wat heb je tot nu toe kunnen realiseren?
Als gemeente Rotterdam hebben we te maken met een superdiverse populatie. In ons beleid is het daardoor soms lastig om verder te denken dan in ‘hokjes’ en kenmerken die niet altijd recht doen aan individuen. Ik zet me altijd in om nieuwe perspectieven verder te brengen in de organisatie door in gesprek te gaan met burgers. Het is erg belangrijk dat mensen zich gehoord voelen om vervolgens echt tot effectief beleid te komen. Tegelijkertijd wil ik ook binnen de gemeente een bredere blik creëren; zo heb ik met een aantal collega’s een eigen Beleidsacademie opgericht waar gemeenteambtenaren een training ‘inclusie in jouw praktijk’ kunnen volgen. Daarnaast bevat mijn werk natuurlijk ook de bestuurlijke kant: schriftelijke vragen beantwoorden, de wethouder informeren en het bestuur adviseren.
Wat merkt de Rotterdamse burger van een inclusiever beleid?
‘Een mooi voorbeeld is het programma ‘Rotterdam tegen racisme’, dat we in 2020 samen met de stad hebben opgezet. We hebben dialoogtafels opgezet waarbij verschillende organisaties hun visie en mening konden delen, om zo gezamenlijk een programma te ontwikkelen. Van Keti Koti-organisatie tot moskeekoepel Spior. Daardoor ligt er nu een veel sterker beleidsstuk en is er veel meer draagvlak voor de activiteiten die we binnen dit programma organiseren. Een belangrijk inzicht dat we kregen was dat Rotterdam meer aandacht moet besteden aan haar koloniale en slavernijverleden.’
Wat maakt in jouw ogen iemand een goede beleidsadviseur?
‘Je moet gevoel hebben voor wat er leeft in de stad, en wat de gevolgen zijn van jouw beleidskeuzes op burgers. Echt van buiten naar binnen werken dus. Spreek met burgers, vraag waar ze behoefte aan hebben, maar doe dit ook intern binnen de gemeente door te sparren met collega’s over complexe vraagstukken. Daarnaast moet je kunnen reflecteren op je eigen overtuigingen. Je blinde vlekken durven erkennen en af durven stappen van je eigen beeldvorming. En uiteraard jezelf verdiepen in je beleidsterrein en inzien dat de werkelijkheid complex is en we daar met zijn allen iets in te doen hebben met onze adviezen en beleidsvorming. Mijn werk is altijd spannend, ontzettend actueel en ook erg ingewikkeld. Maar dat vind ik juist uitdagend; er is nooit één goed of volledig antwoord op het thema van diversiteit en inclusie. Er zal – helaas – nooit een moment komen dat we zeggen: nu zijn we 100% inclusief. Tegelijkertijd maakt dat het juist zo belangrijk om je er dagelijks voor in te zetten.’
