Voor een sinkhole of geknapte waterleiding wijkt hij niet. Ook voor zand aanleveren bij het ontmantelen van een explosie draait hij zijn hand niet om. Jordy laat zien dat stratenmaken in Rotterdam een heel afwisselende baan is, die veel voldoening geeft. Hij timmert letterlijk aan de weg met zijn collega’s om Rotterdam fijn en veilig te houden.
‘Ik werkte in de steigerbouw als monteur. Een vriend raadde me aan om bij de gemeente Rotterdam te solliciteren, want het was leuk werk bij een goede werkgever. Zo ben ik er twee jaar geleden aan de slag gegaan als stratenmaker, na het volgen van een interne cursus. Alles wat mijn vriend vertelde over werken bij de gemeente klopt. Het zijn fijne werktijden, je krijgt veel vakantiedagen, een goed salaris en een goed pensioen. Dat is belangrijk. Net als dat je elke dag met plezier naar je werk gaat. Er worden natuurlijk genoeg grappen gemaakt onderling. M’n leidinggevende zegt altijd dat ie kiespijn heeft van het lachen. Natuurlijk moet je wel tegen een stootje kunnen. We zijn Rotterdams, lekker direct dus. We draaien niet om de zaken heen. Ik werk in een leuk team, met vooral oudere mannen die hun ervaring en wijsheden delen. Ik ben met een paar andere jongens de nieuwe ‘frisse blik’. Als er vragen zijn over digitale zaken, dan kloppen de collega’s bij mij aan. Zo helpen we elkaar. We kunnen alle cursussen of opleidingen volgen die we interessant vinden. In oktober start ik dan ook met de mbo-opleiding assistent uitvoerder. Ik krijg alle mogelijkheden om door te groeien.’
Soms krijg je een bijzondere opdracht die je nooit zal vergeten’
‘De dag begint natuurlijk met je collega’s gedag zeggen en een kop koffie. Daarna controleren we het klachtensysteem. Daarin komen alle klachten van Rotterdammers binnen die gaan over wat mensen op straat tegenkomen. Denk aan verzakkingen, omver gereden borden of omgewaaide bomen. We gaan er dan samen met een collega op af. Soms pakken we met verschillende teams een hele wijk aan. Dan doen we in een ‘serviceploeg’. Het mooie is dat je meteen resultaat ziet van je werk en de buurtbewoners ook. Vaak zijn ze blij. Een oprechte glimlach, dat geeft me voldoening. Dan weet ik zeker dat ik het niet voor niets doe. Soms krijg je een bijzondere opdracht. Zo heb ik in drie dagen tijd 104 Stolpersteine mogen plaatsen in de stad. Ik hoorde van de families de verhalen van de joodse bewoners die in de Tweede Wereldoorlog zijn weggevoerd uit de huizen. De stenen liggen voor deze huizen ter nagedachtenis. Je hoort hoe ze zijn omgekomen, wie het waren, hoe jong of oud ze waren. Dat was een heel heftige ervaring; iets dat ik nooit zal vergeten.’
‘Ik blijf altijd rustig. Ook als sommige mensen lelijke dingen zeggen of heel emotioneel zijn. Het gebeurt weleens dat we aan het werk zijn, bijvoorbeeld bij een verzakking dicht bij de gevels van huizen, en dat bewoners boos worden. Ik luister dan goed naar hun verhaal en ik leg uit wat we precies doen. Vaak helpt dat. Dat doe ik trouwens ook met collega’s. Als je rustig blijft, worden anderen dat ook. Dat is mijn kracht.’
In je eentje kun je de stad niet draaiende houden. Je moet het samen doen.
‘Het is tof om voor de stad te werken, mijn eigen stad. Je begrijpt daardoor veel beter wat er allemaal bij komt kijken. De belangrijkste les is dat je in je eentje de stad niet draaiende kan houden. Je hebt al je collega’s en ook de mensen uit de wijk nodig. De wijkteams van de gemeente werken heel goed samen om zo verschillende buurten aan te pakken. Als het er netjes uitziet, helpt dat ook weer bij het veiliger maken van bepaalde wijken. Een team zijn, anderen helpen en zo ook Rotterdam als stad helpen. Ja, dat doe ik elke dag met plezier!’